"Cudaczek-Wyśmiewaczek" Julii Duszyńskiej

Kupiłam, bo coś mi się pałętało po głowie, że to fajna książka, polecana dla dzieci. Przyniosłam do domu i dopiero wtedy dopatrzyłam się, że to lektura dla klasy pierwszej. Hmmm, no cóż... książka najwyżej poczeka na swój czas - pomyślałam. Długo nie czekała. Nauczona doświadczeniem, że moja córka niekoniecznie zadowala się pozycjami przeznaczonymi dla dzieci w jej wieku (4 lata), pewnego razu zaczęłam czytać. No więc, czytam tak i czytam, zerkam na małą - słucha. W końcu stwierdziłam, że jednak trzeba będzie odłożyć  lekturę.
- Wiesz co, córciu, nie będziemy czytać tej książki, za mała jeszcze jesteś.
- Ale ja chcę, czytaj mi.
No i przeczytałam. Całą. Córka była zainteresowana i wyraźnie jej się podobało.

źródło: lubimyczytac.pl

"Cudaczek-Wyśmiewczek" to zbiór zabawnych opowieści, których bohaterami są dzieci posiadające niezbyt miłe dla otoczenia przywary. Jest dla przykładu panna Obrażalska, Kasia, która czesać się nie lubiła, pan Złośnicki, pan Beksa. A Cudaczek-Wyśmiewaczek to mały złośliwy ludzik, "licho niepoczciwe, które nie je, nie pije, tylko wyśmiewaniem żyje". Przyczepia się do niegrzecznych dzieci i wyśmiewa ich wady. Niekiedy, całkiem niechcący, dziecko ulega pod jego wpływem miłej odmianie. Na koniec Cudaczek-Wyśmiewaczek przemienia się w Cudaczka-Śmiejaczka, ale jak do tego doszło doczytacie sami.

Książka została wydana w 1947 roku. Chociaż tematyka jest wiecznie aktualna to język nieco trąci myszką. Dużo wyrazów i sformułowań, które wyszły z użycia, często za sprawą przedmiotów które już nie mają zastosowania w dzisiejszych czasach. Trzeba wytłumaczyć dziecku.

"Cudaczek-Wyśmiewaczek" jest napisany przystępnie dla małego odbiorcy, z humorem. Bawi i uczy. Pod wpływem historyjek dziecko analizuje brzydkie zachowania bohaterów i wyciąga wnioski. Kto wie, może lektura sprawi, że dziecko poprawi swe postępowanie?

Moja ocena: 5/6

Pozdrawiam,